Στήθος

ΑΝΟΡΘΩΣΗ ΣΤΗΘΟΥΣ (ΜΑΣΤΟΠΗΞΙΑ)

Η ανόρθωση μαστού (μαστοπηξία) έχει ως στόχο τη διόρθωση των πτωτικών μαστών, την επαναφορά τους σε μία υψηλότερη θέση πάνω στο θώρακα και τη διαμόρφωση μίας περισσότερο νεανικής εικόνας. Καταστάσεις όπως οι ορμονικές διαταραχές, η εγκυμοσύνη, ο θηλασμός, οι αυξομειώσεις του σωματικού βάρους και η επίδραση της ηλικίας οδηγούν στη χαλάρωση και την πτώση των μαστών.

Η ανόρθωση μαστού μπορεί να πραγματοποιηθεί τόσο σε μικρού, όσο και σε μεγάλου μεγέθους μαστούς. Συχνά μπορεί να συνδυαστεί και με την ταυτόχρονη τοποθέτηση ενθεμάτων σιλικόνης (αυξητική μαστοπηξία), προκειμένου να διορθωθεί το «άδειασμα» κυρίως του άνω πόλου των μαστών, με παράλληλη βελτίωση του μεγέθους και του σχήματός τους.

Ο βαθμός πτώσης των μαστών ποικίλλει ανάλογα με τα ιδιαίτερα γενετικά χαρακτηριστικά, αλλά και τις αυξομειώσεις του βάρους της κάθε ασθενούς. Ανάλογα με το βαθμό της πτώσης επιλέγεται και η αντίστοιχη τεχνική ανόρθωσης που θα εφαρμοστεί, προκειμένου να επιτευχθεί το καλύτερο δυνατό αισθητικό αποτέλεσμα.

Οι επιλογές περιλαμβάνουν:

Ανόρθωση χωρίς τη χρήση ενθεμάτων: Η απλή ανόρθωση των μαστών θα επαναφέρει τους πτωτικούς μαστούς σε μία θέση πιο ψηλά στο θώρακα και θα συμβάλει σε μία βελτιωμένη και περισσότερο νεανική εικόνα. Εντούτοις, η απλή ανόρθωση δεν μπορεί ουσιαστικά να αλλάξει το μέγεθος των μαστών.

Ανόρθωση με τη χρήση ενθεμάτων: Αν παράλληλα με τη διόρθωση της θέσης, της χαλάρωσης και της πτώσης των μαστών, η ασθενής επιθυμεί να αποκαταστήσει και το έλλειμμα όγκου στον άνω πόλο του μαστού ή ακόμη και να αυξήσει το μέγεθός του, τότε παράλληλα με την ανόρθωση μπορεί να γίνει και τοποθέτηση ενθεμάτων σιλικόνης, στα πλαίσια μίας αυξητικής μαστοπηξίας.

Ανόρθωση με μειωτική μαστού: Εφόσον η ασθενής παράλληλα με την ανόρθωση επιθυμεί και μείωση του μεγέθους των μαστών, είναι καταλληλότερη υποψήφια για υποβολή σε επέμβαση μειωτικής μαστοπλαστικής.

Η ανόρθωση των μαστών πραγματοποιείται υπό γενική αναισθησία και η διάρκειά της κυμαίνεται από 2 έως 3 ώρες. Συνήθως απαιτείται μία διανυκτέρευση. Το μέγεθος των μετεγχειρητικών ουλών εξαρτάται από το βαθμό της πτώσης των μαστών, καθώς και από την ποσότητα του δέρματος που πρέπει να αφαιρεθεί. Τα ράμματα που χρησιμοποιούνται για τη σύγκλειση των τομών είναι απορροφήσιμα. Ο μετεγχειρητικός πόνος είναι συνήθως καλά ανεκτός, αν και είναι συχνό το μετεγχειρητικό οίδημα και η ευαισθησία τοπικά.

Η αποθεραπεία κάθε ασθενούς διαφέρει, ωστόσο στις περισσότερες περιπτώσεις η ασθενής επιστρέφει στην εργασία της μέσα στην πρώτη εβδομάδα από το χειρουργείο. Η εφαρμογή ειδικού ελαστικού ενδύματος είναι απαραίτητη για διάστημα 6 εβδομάδων, ενώ οι ασθενείς θα πρέπει να απέχουν από αθλητικές και κοπιώδεις δραστηριότητες για 4-6 εβδομάδες.

ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΑΣΤΟΥ

Στόχος της αποκατάστασης του μαστού είναι η αποκατάσταση του σχήματος της μορφής και της συμμετρίας του ενός ή και των δύο μαστών, μετά από υποβολή σε επέμβαση μαστεκτομής, ογκεκτομής ή στα πλαίσια αποκατάστασης συγγενών ανωμαλιών.

Η αποκατάσταση του μαστού περιλαμβάνει πολλαπλές διαδικασίες, οι οποίες πραγματοποιούνται σε στάδια και οι οποίες μπορεί να ξεκινήσουν είτε στον ίδιο χρόνο με τη χειρουργική επέμβαση της μαστεκτομής, είτε σε δεύτερο στάδιο.

Υπάρχουν δύο βασικές μέθοδοι αποκατάστασης του μαστού, η αποκατάσταση με τη χρήση ενθεμάτων σιλικόνης και η αποκατάσταση με αυτόλογους ιστούς. Στη δεύτερη περίπτωση χρησιμοποιούνται ιστοί από μία άλλη περιοχή του σώματος της ασθενούς, προκειμένου να δημιουργηθεί ο νέος μαστός. Παράγοντες οι οποίοι θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψιν πριν γίνει η επιλογή της καταλληλότερης μεθόδου για την κάθε ασθενή περιλαμβάνουν:

• Τον τύπο της μαστεκτομής
• Τις θεραπείες αντιμετώπισης του καρκίνου
• Το σωματότυπο της ασθενούς

Αποκατάσταση μαστού με ενθέματα σιλικόνης

Η αποκατάσταση με τη χρήση ενθεμάτων σιλικόνης είναι εφικτή, εφόσον η μαστεκτομή που προηγήθηκε έχει αφήσει ικανοποιητική ποσότητα ιστών στην περιοχή του θωρακικού τοιχώματος, ώστε να μπορεί να υποστηριχθεί και να καλυφθεί το ένθεμα σιλικόνης. Υπάρχουν αρκετές τεχνικές, οι οποίες μπορεί να χρησιμοποιηθούν και αφορούν κυρίως το χρόνο της αποκατάστασης, αλλά και την τοποθέτηση του ενθέματος πάνω ή κάτω από το μείζονα θωρακικό μυ.

Άμεση αποκατάσταση με τοποθέτηση του ενθέματος πάνω από το μείζονα θωρακικό μυ: Η επέμβαση πραγματοποιείται σε ένα στάδιο, δηλαδή ταυτόχρονα με τη μαστεκτομή κι έχει ως αποτέλεσμα την άμεση διαμόρφωση ενός νέου μαστού. Σε αυτή την περίπτωση είναι απαραίτητη η εφαρμογή ενός βιολογικού πλέγματος, γνωστού ως ADM, το οποίο περιβάλλει το ένθεμα και συμβάλλει στη διατήρηση της σωστής θέσης του πάνω από το μείζονα θωρακικό μυ. Η ανάρρωση είναι πιο γρήγορη, γιατί δεν γίνονται χειρισμοί, ούτε ανάσπαση του μείζονος θωρακικού μυός, ενώ επιπλέον το ένθεμα δεν επηρεάζεται από τη σύσπαση του συγκεκριμένου μυός.

Άμεση αποκατάσταση με τοποθέτηση του ενθέματος κάτω από μείζονα θωρακικό μυ: Η επέμβαση αυτή πραγματοποιείται επίσης σε ένα στάδιο, ταυτόχρονα με τη μαστεκτομή κι έχει ως αποτέλεσμα την άμεση διαμόρφωση ενός νέου μαστού. Διαφέρει ωστόσο η τοποθέτηση του ενθέματος, η οποία γίνεται μέσα σε μία θήκη, η οποία διαμορφώνεται κάτω από το μείζονα θωρακικό μυ.

Καθυστερημένη αποκατάσταση με τη χρήση ιστικού διατατήρα: Σε αυτή την περίπτωση η αποκατάσταση του μαστού ξεκινάει σε δεύτερο χρόνο, δηλαδή σε διαφορετική επέμβαση από αυτή της μαστεκτομής. Δημιουργείται μία θήκη κάτω από το μείζονα θωρακικό μυ και τους ιστούς του θωρακικού τοιχώματος, μέσα στην οποία τοποθετείται ο ιστικός διατατήρας, μία συσκευή την οποία σταδιακά, μέσα σε διάστημα εβδομάδων-μηνών, γεμίζουμε με φυσιολογικό ορό, προκειμένου να διαταθούν και να χαλαρώσουν οι υπερκείμενοι ιστοί (δέρμα/μύες) και να μπορέσουν να υποδεχθούν το μόνιμο ένθεμα σιλικόνης. Η αφαίρεση του διατατήρα και η αντικατάστασή του με το μόνιμο ένθεμα σιλικόνης πραγματοποιείται σε δεύτερο στάδιο, με μία νέα χειρουργική επέμβαση.

Άμεση αποκατάσταση με τη χρήση ιστικού διατατήρα: Σε αυτή την περίπτωση η τοποθέτηση του διατατήρα γίνεται στην ίδια επέμβαση με τη μαστεκτομή και η αντικατάστασή του με μόνιμο ένθεμα σιλικόνης πραγματοποιείται σε δεύτερο στάδιο.

Αποκατάσταση μαστού με αυτόλογους ιστούς

Η αποκατάσταση με τη χρήση αυτόλογων ιστών είναι η μέθοδος επιλογής στις περιπτώσεις εκείνες όπου μετά από μία μαστεκτομή ή υποβολή σε ακτινοθεραπεία στην περιοχή του μαστού υπάρχει ένδεια ιστών στο θωρακικό τοίχωμα, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να καλυφθεί το ένθεμα σιλικόνης. Σε αυτές τις περιπτώσεις απαιτείται η χρήση ενός κρημνού, χρειάζεται δηλαδή να χρησιμοποιηθούν ιστοί (δέρμα, λίπος, μυς) από κάποια άλλη περιοχή του σώματος της ασθενούς και αυτό το είδος αποκατάστασης ονομάζεται αυτόλογη.

Οι περιοχές από τις οποίες μπορούν να ληφθούν ιστοί είναι συνηθέστερα η ράχη (πλατύς ραχιαίος μυς), η κοιλιακή χώρα, καθώς και η περιοχή των γλουτών. Σε ορισμένες περιπτώσεις τα χαρακτηριστικά του ελλείμματος που προκύπτει από τη μαστεκτομή απαιτούν συνδυασμό χρήσης αυτόλογων ιστών με ενθέματα σιλικόνης/διατατήρες.

Σε αρκετές περιπτώσεις για να επιτευχθεί το τελικό αποτέλεσμα της αποκατάστασης απαιτούνται αρκετές χειρουργικές επεμβάσεις, ενώ η επίτευξη της συμμετρίας του μεγέθους, του σχήματος και της θέσης με τον ετερόπλευρο μαστό επιβάλλει το συνδυασμό τους, ενδεχομένως, με επεμβάσεις ανόρθωσης, μειωτικής μαστοπλαστικής, αυξητικής μαστοπλαστικής ή μεταφοράς αυτόλογου λίπους.

ΑΥΞΗΤΙΚΗ ΣΤΗΘΟΥΣ

Η αυξητική στήθους αποτελεί μία από τις πιο δημοφιλείς χειρουργικές επεμβάσεις. Ο βασικός στόχος της συγκεκριμένης επέμβασης είναι η αύξηση του μεγέθους και η βελτίωση του σχήματος των μαστών. Επιπλέον, σε ασθενείς με σημαντικού βαθμού ασυμμετρία, η αυξητική στήθους μπορεί να διορθώσει τους διαφορετικούς μαστούς. Με την επίτευξη αυτών των στόχων, οι ασθενείς έχουν μία βελτιωμένη εικόνα του σώματός τους, ενισχύεται η αυτοεκτίμησή τους και αποκτούν μεγαλύτερη ελευθερία στην επιλογή των ρούχων τους.

Η επέμβαση της αυξητικής στήθους δεν περιορίζεται μόνο στις γυναίκες που επιθυμούν μία σημαντικού βαθμού αύξηση του μεγέθους. Τα τελευταία χρόνια, πολλές ασθενείς επιθυμούν μία μέτρια αύξηση του μεγέθους (ακόμα και 1 cup size μόνο), με παράλληλη βελτίωση του σχήματος και της συνολικής εμφάνισης. Η μεγάλη ποικιλία διαθέσιμων ενθεμάτων δίνει τη δυνατότητα επιλογής του ενθέματος που ταιριάζει περισσότερο στο σώμα και την εικόνα της κάθε ασθενούς.

Η αυξητική στήθους, πραγματικά, βοηθά γυναίκες με μικρότερου μεγέθους, αλλά και «φυσιολογικής» εμφάνισης μαστούς, οι οποίες επιθυμούν μία ενίσχυση του μεγέθους, εντούτοις αποτελεί μία εξαιρετική επιλογή και για την αντιμετώπιση συχνών διαταραχών του στήθους, μεταξύ των οποίων είναι οι εξής:

1. Οι άδειοι μαστοί που προκύπτουν μετά από απώλεια βάρους ή μετά από θηλασμό. Μετά από μία εγκυμοσύνη το μέγεθος του στήθους μεταβάλλεται, ενώ ο θηλασμός οδηγεί στο «άδειασμα» των μαστών και ιδίως του άνω πόλου των μαστών. Αντίστοιχη αλλαγή παρατηρείται μετά από σημαντική απώλεια βάρους. Η αλλαγή αυτή μπορεί να διορθωθεί με την αυξητική μόνο του στήθους ή, στις περιπτώσεις που συνυπάρχει πτώση του μαστού, να συνδυαστεί και με τεχνικές ανόρθωσης του μαστού.
2. Οι ασύμμετροι μαστοί. Μολονότι είναι απόλυτα φυσιολογικό ο ένας μαστός να είναι ελαφρώς διαφορετικός στο σχήμα ή το μέγεθος από τον άλλο, σε ορισμένες περιπτώσεις η ασυμμετρία μπορεί να είναι σημαντικού βαθμού, καθιστώντας δύσκολη την ανεύρεση στηθόθεσμου ή ρούχων που να εφαρμόζουν σωστά, γεγονός που επηρεάζει αρνητικά την αυτοπεποίθηση της ασθενούς και την κάνει να αισθάνεται άβολα.
3. Η ήπιου βαθμού πτώση: Η αντιμετώπιση των πτωτικών μαστών δεν απαιτεί σε όλες τις περιπτώσεις ανόρθωση. Σε ορισμένες περιπτώσεις με ήπια πτώση των μαστών, η αυξητική του στήθους με την εφαρμογή της κατάλληλης τεχνικής (Dual plane) και τη χρήση των κατάλληλων ενθεμάτων μπορεί να διορθώσει το σχήμα, το μέγεθος, καθώς και την πτώση των μαστών, χωρίς να χρειαστεί χειρουργική ανόρθωση. 

Υπάρχει πληθώρα επιλογών όσον αφορά στα ενθέματα μαστού, τα χαρακτηριστικά των οποίων μπορούμε να συζητήσουμε μαζί σας κατά τη διάρκεια της επίσκεψής σας στο CG Plastic Surgery, στη Θεσσαλονίκη. Τα τελευταία χρόνια τα ενθέματα σιλικόνης έχουν επικρατήσει έναντι αυτών με φυσιολογικό ορό, καθώς είναι πιο μαλακά στην αφή και δίνουν μια πιο φυσική αίσθηση.

Όσον αφορά στην επιλογή του μεγέθους, τα φυσικά ανατομικά και σωματικά χαρακτηριστικά της κάθε ασθενούς είναι αυτά που θα καθορίσουν το σχήμα και το μέγεθος του ενθέματος που είναι καταλληλότερο γι’ αυτή. Στις περισσότερες ασθενείς οι επιλογές του όγκου του ενθέματος κυμαίνονται μεταξύ 200-400cc και καθορίζεται από την επιθυμία της ασθενούς και τη σωματοδομή της, το μέγεθος του θώρακα και τον όγκο του υπάρχοντος μαστού. Βασική προτεραιότητα είναι η επίτευξη ενός φυσικού αποτελέσματος.

Η χειρουργική επέμβαση πραγματοποιείται υπό γενική αναισθησία και διαρκεί 1-2 ώρες, ενώ συνήθως απαιτείται μία διανυκτέρευση. Τα ράμματα που χρησιμοποιούνται για τη σύγκλειση των τομών είναι απορροφήσιμα. Ο μετεγχειρητικός πόνος είναι συνήθως καλά ανεκτός, αν και είναι συχνό το μετεγχειρητικό οίδημα και η ευαισθησία τοπικά.

Η αποθεραπεία κάθε ασθενούς διαφέρει, ωστόσο στις περισσότερες περιπτώσεις η ασθενής επιστρέφει στην εργασία της μέσα στην πρώτη εβδομάδα από το χειρουργείο. Η εφαρμογή ειδικού ελαστικού ενδύματος είναι απαραίτητη για διάστημα 6 εβδομάδων, ενώ οι ασθενείς θα πρέπει να απέχουν από αθλητικές και κοπιώδεις δραστηριότητες για 4-6 εβδομάδες.

ΓΥΝΑΙΚΟΜΑΣΤΙΑ

Ο όρος γυναικομαστία αναφέρεται στην αύξηση του μεγέθους του ανδρικού μαστού. Μπορεί να αφορά τον ένα ή και τους δύο μαστούς και είναι μία σχετικά συχνή κατάσταση ιδίως σε εφήβους, καθώς και σε ηλικιωμένους άρρενες ασθενείς. Η γυναικομαστία αφορά το 35-40% του ανδρικού πληθυσμού. Πρόκειται για μία κατάσταση η οποία, αναπόφευκτα, επηρεάζει τον ασθενή, καθώς αναπτύσσει άσχημη εικόνα για το σώμα του, αισθάνεται ντροπή και αποφεύγει να αφαιρέσει τα ρούχα του μπροστά σε κοινό, ενώ αποφεύγει να συμμετάσχει σε αθλητικές δραστηριότητες, όπως η κολύμβηση.

Η γυναικομαστία μπορεί να οφείλεται σε υπερτροφία του μαζικού αδένα, σε αύξηση του λιπώδους ιστού στην περιοχή του μαστού ή και στο συνδυασμό των προαναφερθέντων καταστάσεων. Στη μεγάλη πλειοψηφία των ασθενών δεν είναι γνωστή η αιτιολογία της γυναικομαστίας. Σε ένα μικρό ποσοστό μπορεί να προκληθεί από τη χρήση συγκεκριμένων φαρμάκων και ουσιών ή ιατρικές καταστάσεις που αφορούν στο θυρεοειδή αδένα, τους νεφρούς, το ήπαρ ή τους όρχεις.

Σε αρκετές περιπτώσεις γυναικομαστίας είναι αναγκαία η υποβολή του ασθενούς σε ενδοκρινολογικό έλεγχο, προκειμένου να αποκλειστεί κάποια γνωστή αιτία. Όταν η γυναικομαστία επιμένει για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των 12 μηνών, σπάνια υποχωρεί από μόνη της.

Στις περισσότερες περιπτώσεις η γυναικομαστία μπορεί να αντιμετωπιστεί χειρουργικά και περιλαμβάνει την αφαίρεση της περίσσειας του μαζικού αδένα, του λιπώδους ιστού ή και των δύο μέσα από μικρού μεγέθους τομή στην περιφέρεια της θηλαίας άλω. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις με σημαντικού βαθμού γυναικομαστία όπου επιπλέον υπάρχει περίσσεια δέρματος, είναι απαραίτητη και η αφαίρεση τμήματος του δέρματος.

Το αποτέλεσμα είναι ένας πιο άδειος και επίπεδος μαστός με βελτιωμένο περίγραμμα και, φυσικά, η ενίσχυση της αυτοπεποίθησης του ασθενούς.

Η διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης είναι 1-1,5 ώρα και μπορεί να πραγματοποιηθεί υπό μέθη ή συνηθέστερα υπό γενική αναισθησία. Αν και η αποθεραπεία κάθε ασθενούς διαφέρει, στις περισσότερες περιπτώσεις ο ασθενής επιστρέφει στην εργασία του μέσα στην πρώτη εβδομάδα από το χειρουργείο. Ο μετεγχειρητικός πόνος είναι συνήθως καλά ανεκτός, αν και είναι συχνό το μετεγχειρητικό οίδημα και η ευαισθησία τοπικά. Η εφαρμογή ειδικού ελαστικού ενδύματος είναι απαραίτητη για διάστημα 6 εβδομάδων, ενώ οι ασθενείς θα πρέπει να απέχουν από αθλητικές και κοπιώδεις δραστηριότητες για 4 εβδομάδες.

ΕΙΣΟΛΚΗ ΘΗΛΗΣ

Η εισολκή της θηλής αποτελεί μία αρκετά συχνή κατάσταση η οποία επηρεάζει 2-10% των γυναικών. Μπορεί να είναι συχνότερα συγγενής κατάσταση, είτε επίκτητη, να αφορά τον ένα ή και τους δύο μαστούς και φυσικά ποικίλλει στη βαρύτητά της. Συχνά έχει ψυχολογικές επιπτώσεις, ενώ μπορεί να προκαλέσει συνηθέστερα λειτουργικά προβλήματα -περιορίζοντας ή αποκλείοντας το θηλασμό, αισθητικά προβλήματα, τοπικό ερεθισμό και μολύνσεις.

Η συγγενής εισολκή της θηλής οφείλεται συνήθως σε υποπλασία και ρίκνωση των γαλακτοφόρων πόρων συνεπεία της παρουσίας ταινιών ινώδους ιστού στη βάση της θηλής. Αντίθετα, η επίκτητη εισολκή συνδέεται συνήθως με καρκίνο του μαστού,  μαστίτιδα ή με προηγηθείσα χειρουργική επέμβαση.

Η χειρουργική αντιμετώπιση έχει ως στόχο την επαναφορά της φυσιολογικής προβολής και του σχήματος της θηλής, τη διατήρηση της φυσιολογικής αισθητικότητας, καθώς και τη διατήρηση ανέπαφων των γαλακτοφόρων πόρων. Η επέμβαση μπορεί να γίνει με τοπική αναισθησία ή μέθη.

ΜΕΙΩΤΙΚΗ ΣΤΗΘΟΥΣ

Το μεγάλου μεγέθους και βάρους στήθος δημιουργεί συχνά πολλά λειτουργικά και ψυχολογικά προβλήματα, όπως ο πόνος στην περιοχή του αυχένα, των ώμων και της πλάτης, δυσκολία στην ανεύρεση κατάλληλων ενδυμάτων, περιορισμό στη συμμετοχή σε αθλητικές δραστηριότητες, ενώ παράλληλα έχει και ψυχολογικές επιπτώσεις για την ασθενή.

Η μειωτική του στήθους, γνωστή και ως μειωτική μαστοπλαστική, είναι η επέμβαση με την οποία αφαιρείται περίσσεια μαζικού αδένα, λίπους και δέρματος και έχει ως αποτέλεσμα τη διαμόρφωση ενός μικρότερου μεγέθους και περισσότερο ταιριαστού στήθους ως προς τις αναλογίες της ασθενούς, εξαλείφοντας παράλληλα τη δυσφορία και τα συμπτώματα που προκαλεί ο μεγάλου μεγέθους μαστός.

Συχνά οι ασθενείς αναρωτιούνται αν θα πρέπει να υποβληθούν σε μειωτική ή σε ανόρθωση μαστών. Αν και είναι αλήθεια ότι οι μεγαλύτεροι μαστοί είναι πιο επιρρεπείς στην πτώση, εντούτοις οι δύο αυτές επεμβάσεις έχουν διαφορετικούς στόχους και η σωστή επιλογή της επέμβασης βασίζεται στην ανατομία της κάθε ασθενούς, καθώς και στο τι ελπίζει να πετύχει με την υποβολή της στη συγκεκριμένη επέμβαση.

Κατά την επέμβαση της μειωτικής των μαστών απομακρύνεται/αφαιρείται φυσιολογικός μαζικός αδένας, προκειμένου να σχηματιστεί ένας μικρότερος μαστός. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων οι ασθενείς ωφελούνται από την ταυτόχρονη ανόρθωση των μαστών, αν και ο πρωταρχικός στόχος της μειωτικής δεν είναι να διορθώσει τη χαλάρωση και την πτώση των μαστών.

Αντίθετα, κατά τη μειωτική μειώνεται η περίσσεια του μαζικού αδένα σε ένα περισσότερο διαχειρίσιμο μέγεθος, βελτιώνοντας ταυτόχρονα το σχήμα και τη θέση του μαστού, καθώς και του συμπλέγματος θηλής – θηλαίας άλω.

Κατά την επέμβαση της ανόρθωσης των μαστών διορθώνεται η χαλάρωση και η πτώση των μαστών, χωρίς ωστόσο να αλλάζει δραματικά το μέγεθος των μαστών. Σε αυτή την περίπτωση αφαιρείται κυρίως δέρμα και μετακινούνται οι μαστοί σε μία θέση ψηλότερα στο θώρακα, για μία περισσότερο νεανική εμφάνιση.

Ανόρθωση μαστών μπορεί να γίνει σε όλα τα μεγέθη μαστού και ακόμα και ασθενείς με μικρό μέγεθος μαστών ωφελούνται από την ανόρθωση, ειδικά μετά από απώλεια βάρους, εγκυμοσύνη, θηλασμό ή τη φυσιολογική επίδραση της γήρανσης. Συνήθως, η ανόρθωση συνδυάζεται με αυξητική στήθους, προκειμένου να διορθωθεί το «άδειασμα» και να βελτιωθεί το σχήμα του μαστού. Σε αυτή την περίπτωση μιλάμε για την επέμβαση της αυξητικής μαστοπηξίας.

Υπάρχουν 3 βασικές μέθοδοι μειωτικής των μαστών: 

• Λιποαναρρόφηση
• Κάθετη ή “Lollipop” μειωτική μαστών
• Ανάστροφο Τ ή τύπου άγκυρας μειωτική μαστών

Η λιποαναρρόφηση μπορεί να είναι μία αποτελεσματική τεχνική μείωσης των μαστών στις περιπτώσεις που οι μαστοί έχουν μεγάλο ποσοστό λιπώδους ιστού, γεγονός που παρατηρείται συνηθέστερα σε γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας και λιγότερο συχνά σε νεαρές ηλικίες. Ωστόσο, η λιποαναρρόφηση δεν έχει ιδιαίτερη επίδραση στο σχήμα του μαστού, ενώ οι μαστοί που προκύπτουν έχουν ένα περισσότερο επίπεδο σχήμα.

Κάθετη μειωτική μαστών. Οι ασθενείς που επιθυμούν μετρίου βαθμού μείωση των μαστών είναι υποψήφιες για την τεχνική της κάθετης μειωτικής μαστών (γνωστή και ως τεχνική Lezour/Lollipop. Σε αυτή την περίπτωση οι τομές περιορίζονται σε μία τομή γύρω από τη θηλαία άλω και μία κάθετη τομή μέχρι το ύψος της υπομάστιας πτυχής.

Μειωτική μαστών με ανάστροφο Τ. Πρόκειται για την παραδοσιακή, κλασική τεχνική μείωσης των μαστών που χρησιμοποιεί τομή τύπου ανάστροφου Τ, η οποία περιλαμβάνει μία τομή γύρω από τη θηλαία άλω, μία κάθετη τομή μέχρι την υπομάστια πτυχή και επέκταση της τομής κατά μήκος της υπομάστιας πτυχής. Αυτή η τεχνική βρίσκει εφαρμογή κυρίως σε ασθενείς με πολύ μεγάλο μέγεθος μαστών, καθώς και σε ασθενείς με σημαντικό βαθμό χαλάρωσης (όπως συμβαίνει μετά από μαζική απώλεια βάρους) με θηλές οι οποίες «δείχνουν» προς τα κάτω, καθώς είναι η μόνη μέθοδος με την οποία μπορεί να αφαιρεθεί μεγάλο μέρος τόσο του μαζικού αδένα, όσο και της περίσσειας του χαλαρού δέρματος.

Η επέμβαση πραγματοποιείται υπό γενική αναισθησία και η διάρκειά της κυμαίνεται από 1½ με 4½ ώρες ανάλογα με το μέγεθος της μείωσης και την τεχνική η οποία χρησιμοποιείται. Η σύγκλειση των τομών γίνεται με απορροφήσιμα ράμματα. Συνήθως απαιτείται μία διανυκτέρευση και οι περισσότερες ασθενείς επιστρέφουν στις περισσότερες δραστηριότητες της καθημερινότητας και στην εργασία τους μετά από μερικές μέρες από το χειρουργείο. Ο μετεγχειρητικός πόνος είναι συνήθως καλά ανεκτός, αν και είναι συχνό το μετεγχειρητικό οίδημα και η ευαισθησία τοπικά.  Η εφαρμογή ειδικού ελαστικού ενδύματος είναι απαραίτητη για διάστημα 6 εβδομάδων, ενώ οι ασθενείς θα πρέπει να απέχουν από αθλητικές και κοπιώδεις δραστηριότητες για 4 – 6 εβδομάδες.

ΣΩΛΗΝΩΤΟΙ ΜΑΣΤΟΙ

Οι σωληνωτοί μαστοί αποτελούν μία συγγενή δυσμορφία των μαστών ως συνέπεια διαταραχής της ανάπτυξής τους. Αν και δεν είναι γνωστή η ακριβής αιτία, ένας ινώδης δακτύλιος περικυκλώνει τη βάση του μαστού και περιορίζει τη φυσιολογική του ανάπτυξη. Το μέγεθος και το σχήμα των μαστών περιορίζεται, δεν διαμορφώνεται το φυσιολογικό περίγραμμα των μαστών, ενώ οι μαστοί προβάλλουν δίνοντας την εικόνα κώνου ή σωλήνα.

Πρόκειται για μία κατάσταση η οποία εκδηλώνεται κατά την εφηβεία, μόλις οι μαστοί αρχίζουν να αναπτύσσονται. Τα συμπτώματα μπορεί να είναι ήπια ως σοβαρά, να αφορούν τον ένα ή και τους δύο μαστούς, τόσο τις γυναίκες, όσο και τους άνδρες.

Τα πιο συνηθισμένα χαρακτηριστικά των σωληνωτών μαστών περιλαμβάνουν:

• Μικρού μεγέθους και επιμηκυσμένους μαστούς, με σχήμα που ομοιάζει με σωλήνα
• Στενή βάση μαστού
• Χαλαρούς ή πτωτικούς μαστούς
• Υψηλή θέση της υπομάστιας πτυχής
• Μεγάλου μεγέθους θηλαία άλω
• Μεγαλύτερη από το φυσιολογικό απόσταση ανάμεσα στους δύο μαστούς

Μολονότι δεν αποτελεί και δεν σχετίζεται με παθολογική κατάσταση του μαστού, η αισθητική αυτή διαταραχή μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την ασθενή σε ψυχολογικό επίπεδο. Η χειρουργική αποκατάσταση στην περίπτωση των σωληνωτών μαστών έχει ως στόχο τη διόρθωση του σχήματος, του μεγέθους, των αναλογιών και της συμμετρίας των μαστών, γεγονός που μπορεί να επιτευχθεί με διάφορες τεχνικές και, συνηθέστερα, συνδυασμούς τεχνικών (μαστοπηξία, αυξητική, ιστική διάταση).

Η χειρουργική επέμβαση πραγματοποιείται υπό γενική αναισθησία και συνήθως απαιτείται μία διανυκτέρευση. Τα ράμματα που χρησιμοποιούνται για τη σύγκλειση των τομών είναι απορροφήσιμα. Ο μετεγχειρητικός πόνος είναι συνήθως καλά ανεκτός, αν και είναι συχνό το μετεγχειρητικό οίδημα και η ευαισθησία τοπικά. Η αποθεραπεία κάθε ασθενούς διαφέρει, ωστόσο στις περισσότερες περιπτώσεις η ασθενής επιστρέφει στην εργασία της μέσα στην πρώτη εβδομάδα από το χειρουργείο. Η εφαρμογή ειδικού ελαστικού ενδύματος είναι απαραίτητη για διάστημα 6 εβδομάδων, ενώ οι ασθενείς θα πρέπει να απέχουν από αθλητικές και κοπιώδεις δραστηριότητες για 4-6 εβδομάδες.